Rolstoelenvoortbeweging is voor naar schatting is 1% van de Nederlandse populatie de primaire vorm van dagelijkse mobiliteit, naar schatting zo een 160.000 mensen. Daarvan is het leeuwendeel een met de hand aangedreven vooral door hoepels aangedreven, rolstoel. Het rijden in een hoepelrolstoel is echter inefficiënt (2-11% rendement) en belastend voor het bovenlichaam. Langdurig hoepelrolstoelgebruik leidt vaak tot klachten aan schouders en polsen. Dit kan weer aanleiding zijn tot inactiviteit, waardoor aan inactiviteit gerelateerde gezondheidsrisico’s kunnen ontstaan.

Om deze problematiek te vermijden en het functionele gebruik en de actieradius te verbeteren kan men de fitheid en vaardigheid (training, leren) van de gebruiker verbeteren, maar ook de voertuigmechanica van de rolstoel en de ergonomische passing en uitvoering optimaliseren. Het huidige project is gericht op de rolstoelgebruiker interface, met betrekking op de keuze van verschillende aandrijfsystemen (hefbomen vs. cranks en hoepels) tijdens armarbeid voor voortbewegen en de optimalisatie daarvan door motorisch leren en oefenen.

Doel van het project:

•  inzicht krijgen in leervermogen, aanpassingsvermogen, training en verwerving van vaardigheden bij de uitvoering van cyclische rolstoel armbewegingen. Daarnaast ook de motorische taakontwikkeling bij het gebruik maken van een hefboom aangedreven rolstoel over de tijd.

• inzicht krijgen in de optimale hefboom-gebruikers-interface tijdens rechtlijnige voortstuwing bij “normaal gebruik”. Daarnaast metingen verrichten van; capaciteit, vermoeidheid, comfort en mechanische belasting.

• ontwikkeling van een rolstoel-ergometer voor laboratorium gebruik in de revalidatie- en de aangepaste sport praktijk. En voor thuis gebruik.

Huidige hoepelrolstoel